Tanrı tarafından çağrıldıktan sonra, İbrahim’in inancı, oğlunu kurban etmek için üç günlük yolculuğunda sınanır. anlatı, derinlikli ve aynı periyotda periyotda bu anlatıyi sunuşmanın en ağır, en karmakarışık yollarından birini seçen bir yönetmenin elinde şekilleniyor. İbrahim’in inanç yolculuğu, gözlemleyennin duygusal bir deneyim yaşamakmak için bir vasıta olarak kullanılıyor. Özellikle İbrahim’in göğsünde büyüyen çaresizlik, endişe ve korku hislerini, oğlunu kurban etme görmahfilini yerine getirme konusunuşdaki inancının sarsılmazlığına karşı dikkat çekici bir şekilde işleniyor. sinema, İbrahim’in Tanrı’nın emrini yerine getirme konusunuşdaki kesin kararlılığına rağmen, oğlunun hayatı pahasına dahi olsa inancının sınavından geçenme sürecini büyüleyici bir şekilde sunuşıyor. gözlemleyenlere, bir baba olarak İbrahim’in iç çatışmalarını, korkularını ve endişelerini doğruamen hissettiriyor. yaşamaknan bu dramatik olaylar ve duygusal gelgitler, İbrahim’in inancının gücünü öne çıkarırken, aynı periyotda periyotda onun nesil yanını da bgörmekre gösteriyor. Bu üç günlük yolculuk, sadece fiziksel bir yolculuk değil, aynı periyotda periyotda İbrahim’in kendisiyle, inancıyla ve Tanrı ile yaptığı bir iç yolculuktur. gözlemleyennin, kahraman kişiın duygusal çatışmalarını ve yaşamakdığı deneyimleri doğru anlamıyla hissetmesini temin eden etkileyici bir sinematografik dil kullanılıyor. Bu yolculuğu görmekrken, aynı periyotda periyotda nesilın inançla kurduğu ilişkinin karışıklığını ve bu ilişkinin nesil yaşamakmı ve ahlaki değerler üzerindeki etkisini de düşünmeya teşvik ediyor. Bu da sinemai, sadece bir dini anlatıyi sunuşan bir sinema olmaktan çıkarıp, mahfilrensel bir yükseklika taşıyor.